Bloemen voor uitvaarten
 |
Je kwam VOORBIJ. Een onuitwisbaar ogenblik van volgehouden leven. Het was geen droom, we hebben je gedragen. Je hebt ons aangeraakt. Jouw naam een vingerafdruk in ons bestaan. Uit 'Voor wie woorden zoekt' en 'Waar zal je zijn', Kris Gelaude |
 |
 |
En als de AVOND valt, dan zul je bij ons zijn. Soms even. Hoorbaar als adem. Onvindbaar tussen tedere dingen. Uit 'Voor wie woorden zoekt' en 'Waar zal je zijn', Kris Gelaude |
 |
 |
Eens wordt een mens bevrijd van angst en pijn om gewichtloos als een VLINDER niets anders meer te zoeken dan het licht. Uit 'Voor wie woorden zoekt' en 'Waar zal je zijn', Kris Gelaude |
 |
Sinds je bij ons wegging ben je overal. Naamloze STILTE rondom ons, Zachte bries in de zomeravond. Vogel ontvlucht aan het schutblad van onze handen, niet aan de warmte van ons hart. Uit 'Voor wie woorden zoekt' en 'Waar zal je zijn', Kris Gelaude |
 |
Niet het licht in de ogen. Niet het land van belofte. Niet de adem van leven. Niet de kracht van de ZIEL. Laat niet verloren gaan. Geen naam. Geen ogenblik. Uit 'Voor wie woorden zoekt' en 'Waar zal je zijn', Kris Gelaude |
 |
Als ik er niet meer ben. Zoek dan de stilte in je ziel en wend je ogen naar het LICHT. Daar in het grenzeloze zal ik zijn. Uit 'Voor wie woorden zoekt' en 'Waar zal je zijn', Kris Gelaude |
 |
 |
Het verhaal dat niet af was leven wij verder, met dezelfde WARMTE. en met je vertrouwde woord dat zijn kracht had, waarmee he een ster in het ijs zou slaan, als het kon. Ik laat je niet achter ik zal niet vergeten. Op het gekreukte papier van je handen schrijf ik een lied en zing het je na. Uit 'Voor wie woorden zoekt' en 'Waar zal je zijn', Kris Gelaude |
 |
 |
Hoe groot ook het VERLIES, wat je in het diepste van je hart bewaart gaat niet verloren. Uit 'Voor wie woorden zoekt' en 'Waar zal je zijn', Kris Gelaude |
